Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008

ΠΟΙΗΣΗ: ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ




Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωποςδεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαιγια την ειρήνη και για το δίκιο.Θα βγεις στους δρόμους , θα φωνάξειςτα χείλη σου θα ματώσουν απ' τις φωνέςΤο πρόσωπό σου θα ματώσει απ' τις σφαίρεςμα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω.Κάθε κραυγή σου θα ' ναι μια πετριάστα τζάμια των πολεμοκάπηλων.Κάθε χειρονομία σου θα 'ναιγια να γκρεμίζει την αδικία.Δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις,ούτε στιγμή να ξεχαστείς.Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε.Μια στιγμή αν ξεχαστείς,αύριο οι άνθρωποι θα χάνονταιστη δίνη του πολέμου,έτσι και σταματήσειςγια μια στιγμή να ονειρευτείςεκατομμύρια ανθρώπινα όνειραθα γίνουν στάχτη απ' τις φωτιές.Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σουαν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωποςμπορεί να χρειαστεί και να πεθάνειςγια να ζήσουν οι άλλοι.Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαιένα οποιοδήποτε πρωινό.Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωποςθα πρέπει να μπορείς να στέκεσαιμπρος στα ντουφέκια!

Δεν υπάρχουν σχόλια: